Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Wuthering Heights (Ο πύργος των καταιγίδων)

Πρέπει να είμαι από τους ελάχιστους που δεν διάβασαν το πασίγνωστο κλασικό έργο της Emily Bronte. Πέρα από τα ονόματα των πρωταγωνιστών, δεν είχα καμία ιδέα για την πλοκή του έργου. Όπως επίσης δεν είχα παρακολουθήσει ποτέ καμία κινηματογραφική μεταφορά του, από τις πολλές που έχουν γίνει. Και παρακολουθώντας το γοτθικό ρομάντζο με τη σφραγίδα του William Wyler, υπό την παραγωγή του Samuel Goldwyn (τελευταίο όνομα στα credits ο παραγωγός!), εντύπωση μου έκανε πως τόσα χρόνια που περάσανε, παιδιά δεν κάνανε οι δύο οικογένεις; Ψάχνοντας, διάβασα ότι τα μισά κεφάλαια του βιβλίου αποτέλεσαν το υλικό για την ταινία, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στον έρωτα του ζευγαριού. Η συνέχεια θέλει τα παιδιά του Χίκλιφ και της Κάθι να σχετίζονται στο μέλλον, κάτι που μου θύμισε ολίγον από το Come and Get It, πάλι του Wyler. Όπως και να'χει, το Wuthering Heights είναι άλλη μια καλή ταινία από τη χρονιά του 1939, ίσως μια από τις καλύτερες κινηματογραφικές χρονιές. Από τις 8 υποψηφιότητες για όσκαρ, κέρδισε αυτό για την ασπρόμαυρη φωτογραφία, αφού σ'αυτήν την κατηγορία δεν είχε αντίπαλο το Όσα παίρνει ο άνεμος. Ο Laurence Olivier αποσπά την πρώτη του υποψηφιότητα για όσκαρ, η Merle Oberon γίνεται περισσότερο γνωστή και ο David Niven συνεχίζει να εμφανίζεται σε δεύτερους ρόλους. Πειράζει, όμως, που εγώ προτιμώ τη Τζεζεμπέλ;

Δεν υπάρχουν σχόλια: