Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Edge of the City (Έσπασα τα δεσμά μου)

Η πρώτη σκηνοθετική δουλειά του Martin Ritt αποτέλεσε το βαρύ κοινωνικό, ψυχολογικό και αντιρατσιστικό δράμα με τον τίτλο Edge of the City. Δύσκολη απόφαση για τους παραγωγούς, καθώς οι πρωταγωνιστές ήταν πολύ νεαροί, δεν ήταν μεγάλα ονόματα και το θέμα της ταινίας... άστα να πάνε.

Κατατρεγμένος (από κάποιο ένοχο παρελθόν) ο Κασαβέτης φτάνει στη Νέα Υόρκη και βρίσκει δουλειά στο λιμάνι. Επιστάτης του στην αρχή ο πολλά βαρύς Jack Warden. Αυτός όμως κάνει παρέα με τον Σίντνεϊ Πουατιέ, επιστάτης σε άλλη ομάδα εργασίας, που τον προσέχει, τον βγάζει βόλτα, του συστήνει την οικογένειά του και μια λευκή φίλη της οικογένειας για να βγαίνουν ζευγάρια. Όλα φαίνεται να πηγαίνουν καλά εκτός από τις εντάσεις στη δουλειά. Κυρίως από τον ρατσιστή Warden που τα βάζει συνέχεια με τον Πουατιέ. Το ένα θα φέρει το άλλο και κάποια στιγμή θα προσπαθήσει ο ένας να σκοτώσει τον άλλο με τους εργάτες να στέκουν απλά θεατές.

Από τις πρώτες ταινίες εκείνη την εποχή που προβάλεται μια διαφυλετική σχέση, η παρέα δηλαδή του Κασαβέτη με τον Πουατιέ. Αποτελεί ένα σπουδαίο έργο, με μεγάλες ερμηνείες. Ο Κασαβέτης έκανε μεγάλη εντύπωση τότε, τόσο που παρομοίαζαν την ερμηνεία του με αυτή του Μπράντο στο Λιμάνι της αγωνίας. Ο Πουατιέ είχε ήδη βρει το δρόμο του και η καταξίωση/επιτυχία δεν άργησε να έρθει. Τα κατάφερε τον επόμενο κιόλας χρόνο με το παραπλήσιας θεματολογίας The Defiant Ones.

Δεν υπάρχουν σχόλια: