Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

The House on Telegraph Hill

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου, σε στρατόπεδο συγκέντρωσης κάπου στην Πολωνία, μια γυναίκα, που είδε την οικογένειά της να σκοτώνεται, παίρνει την ταυτότητα μιας άλλης όταν πεθάνει από ασιτία. Η δεύτερη είχε στείλει το νεογέννητο παιδί της στην Αμερική λίγο πριν την γερμανική εισβολή στη θεία της που έμενε στην Καλιφόρνια. Έτσι η πρωταγωνίστριά μας οικειοποιείται... τα πάντα-όλα και με το τέλος του πολέμου πηγαίνει στο Αμέρικα. Η θεία θα έχει πεθάνει οπότε κανείς δεν ξέρει την αλήθεια πέρα από αυτήν. Θα γνωρίσει τον υπεύθυνο κηδεμόνα του «γιου» της και πολύ γρήγορα θα παντρευτούν. Θα πάνε να ζήσουν στη μεγάλη έπαυλη πάνω στο λόφο, αυτή με το σύζυγο, το γιο και την γκουβερνάντα. Στην πορεία όμως θα ανακαλύψει ότι υπάρχει μια μυστήρια σχέση μεταξύ του άντρα της και της γκουβερνάντας και εκεί που έψαχνε την ηρεμία στη ζωή της, θα αρχίσει να έχει υποψίες που θα την τρομοκρατούν.

Αυτό είναι το The House on Telegraph Hill που γύρισε ο Robert Wise το 1951. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια ταινία μυστηρίου και θρίλερ στα χνάρια του Χίτσκοκ και ειδικά τις Υποψίες. Αντίθετα με ό,τι συνέβαινε στο έργο του Κάρι Γκραντ, συμβαίνει εδώ, αν με εννοείτε. Ακόμα και το περίφημο ποτήρι με γάλα έγινε ποτήρι με χυμό πορτοκάλι (βλ. φώτο)! Ο Wise χειρίζεται καλά το υλικό του, αλλά η ταινία υποβιβάζεται στην κατηγορία των b-movie εξαιτίας του δευτεροκλασάτου κάστινγκ και ειδικότερα λόγω της άγνωστης πρωταγωνίστριας που δεν μας γέμισε το μάτι καθόλου ερμηνευτικά. Δείτε την... at your own risk.

Δεν υπάρχουν σχόλια: