Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Hobson’s Choice (Η εκλογή του Χόμπσον)

Ο Χόμπσον είναι χήρος, έχει μαγαζί με παπούτσια, έχει δύο υπαλλήλους και... τρεις ανύπαντρες κόρες. Τρεις κόρες που τις έχει ως υπηρέτριες στο σπίτι και ταυτόχρονα υπαλλήλους στο μαγαζί. Για τη μεγάλη κόρη δεν σκέφτεται παντριά, αλλά για τις άλλες δύο υπάρχει μόνο το συνοικέσιο. Μόνο που αυτές έχουν αντίθετη άποψη. Η μεγάλη κόρη θα «επαναστατήσει», θα πάρει τον καλό του τον τεχνίτη, θα τον αρραβωνιαστεί με το ζόρι, θα ανοίξουν δικό τους μαγαζί και θα παντρευτούν. Η δικιά της τσαχπινιά στα οικονομικά με την πολύ καλή δουλειά του τεχνίτου στην κατασκευή, θα τους κάνουν μεγάλους και τρανούς. Περνάει ένας χρόνος και το μαγαζί του πατέρα φυτοζωεί με τον τρανό να επιδίδεται όλο και περισσότερο στο αλκοόλ. Η μεγάλη κόρη θα καταστρώσει ένα πανούργο σχέδιο, το οποίο θα περιλαμβάνει συμφιλίωση με όλους, την αποκατάσταση των μικρών αδερφών της, απειλώντας τον με οικονομική κατάρρευση. Δεν θα αφήσει άλλη επιλογή στον πατέρα. Αυτή θα είναι Η εκλογή του Χόμπσον, μια πρόταση που δεν θα μπορεί να αρνηθεί!

Το θεατρικό του Harold Brighouse μεταφέρεται το 1954 στη μεγάλη οθόνη από τον David Lean και το αποτέλεσμα είναι μια πολύ καλή κωμική ταινία, με χαρακτηριστικό βρετανικό χιούμορ και φαρμακερές ατάκες. Το μεγάλο της ατού είναι φυσικά η πληθωρική ερμηνεία του Charles Laughton στο ρόλο του Χόμπσον, που δεν αφήνει τίποτα και κανέναν όρθιο. Απολαυστικός και ο John Mills ως ο καημένος ανθρωπάκος στο ρόλο του τεχνίτη, που τον κάνει ό,τι θέλει η γυναίκα του που υποδύεται η Brenda De Banzie, γνωστή σας από τον ρόλο της κακιάς στον έγχρωμο Άνθρωπο που ήξερε πολλά του Χίτσκοκ. Η ταινία κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο φεστιβάλ του Βερολίνου και το βραβείο Bafta για την καλύτερη βρετανική ταινία της χρονιάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: