Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

The Alamo

Η ιστορία της πτώσης του Άλαμου την εποχή που το Τέξας ήταν κάτω από την Μεξικανική κυριαρχία αποτελούσε διακαή πόθο για τον κύριο John Wayne. Επεξεργαζόταν το σχέδιο για πάνω από 15 χρόνια και το 1960 βρήκε τα κεφάλαια για να το σκηνοθετήσει ο ίδιος έτσι όπως το είχε οραματιστεί. Αναγκάστηκε όμως, μετά από προτροπή των παραγωγών, να συμμετάσχει και ως ηθοποιός για να έχει η ταινία περισσότερη εμπορική απήχηση, καθώτι εκείνη την εποχή ο Wayne αποτελούσε τον νούμερο 1 εμπορικό ηθοποιό. Στο πλευρό του βρίσκουμε τον Richard Widmark και τον Laurence Harvey, με τον δεύτερο σε μία φαινομενικά άκυρη επιλογή, αλλά είναι τελικά ο μόνος που προσδίδει λίγο κύρος με το βρετανικό του φλέγμα. Όσον αφορά την ταινία, δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά. Πατριωτισμός, πιστολίδια, μαχαίρια, αυτοθυσία, σε μια φροντισμένη παραγωγή, πλημμυρισμένη από τα ρεπουμπλικανικά ιδεώδη του δημιουργού της. Φανταστείτε να γινόταν μια ανάλογη εγχώρια ταινία για την έξοδο του Μεσολογγίου (χμ, υπάρχει μία με τον Μάνο Κατράκη). Και να μην ξεχάσουμε τη διάρκεια: 2 ώρες και 40 λεπτά! Ήρωες αυτοί που θα δούνε ολόκληρη την ταινία χωρίς να πατήσουν το fast-forward. Μία λεπτομέρεια που ίσως έχει ενδιαφέρον: οι ιστορικοί που είχαν προσληφθεί για να δώσουν τις συμβουλές τους, αποφάσισαν και κατάφεραν να αφαιρέσουν τα ονόματά τους από τα credit της ταινίας, λέγοντας ότι ούτε μία σκηνή του έργου δεν βασίζεται σε κάποιο αποδεδειγμένο ιστορικό γεγονός.

Δεν υπάρχουν σχόλια: