Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Un condamné à mort s'est échappé ou Le vent souffle où il veut

Πολύ λίγα πράματα έχω να πω για την ταινία του Robert Bresson παραγωγής 1956 που έχει έναν από τους πιο μεγάλους τίτλους που έχουμε δει ποτέ. Δηλαδή, τι λίγα πράματα, μόνο μία λέξη. Αριστούργημα. Δύσκολη ταινία, για απαιτητικό, σινεφίλ κοινό, το οποίο πρέπει να έχει καθαρό κεφάλι για να την παρακολουθήσει, αλλιώς θα χάσει όλη τη μαγεία. Όχι η συνηθισμένη ταινία φυλακών που περιμένετε να δείτε.

Στα ελληνικά πρωτοτιτλοφορήθηκε ως Ένας καταδικασμένος σε θάνατο δραπέτευσε και αργότερα με το πιο λακωνικό και ευκολομνημόνευτο Απόδραση μελλοθάνατων. Όσοι δεν είχαν καταλάβει το 1951 τον καλλιτεχνικό δρόμο που πήρε ο Μπρεσόν με το Ημερολόγιο ενός μοναχού, με αυτήν την ταινία το κατάλαβαν πλέον και με το παραπάνω. Βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ των Καννών.

3 σχόλια:

Michael Corleone είπε...

Πολύ δύσκολος, παίζει πολύ με τις εκφράσεις, την σιωπή, με τις κινήσεις αλλά δημιουργός.
Δεν ξέρω ποιά πραγματικά είναι η καλύτερη ταινία του, είμαι μεταξύ αυτής και του Μπαλταζάρ.

theachilles είπε...

Τι φιλμογραφία; Γεμάτη αριστουργήματα. Η τριάδα Πορτοφολάς, Μπαλταζάρ και Μουσέτ ξεχωρίζει. Προσωπική αγαπημένη η τελευταία...

zisis είπε...

Μην βαρέσετε, αλλά το "Μπαλτάζαρ" ακόμα δεν το έχω δει!!