Καταρχάς, για την ταινία Τα κρίνα του αγρού του 1963 βρήκαμε διάφορους ελληνικούς τίτλους που της απέδωσαν κατά καιρούς: Κάτω από το βλέμμα του Θεού ο ένας, Λευκοί άγγελοι, μαύροι άγγελοι, ο άλλος. Όπως και να'χει, πρόκειται για την ταινία που έδωσε το βραβείο Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου στον Sidney Poitier, γράφοντας με χρυσά γράμματα το όνομά του στην κινηματογραφική ιστορία όντας ο πρώτος αφροαμερικανός άντρας που κέρδιζε το εν λόγω βραβείο.Και αυτό για το ρόλο ενός ρέμπελου νεαρού που πηγαίνει όπου φυσάει ο άνεμος. Μέχρι τη στιγμή που το αμάξι του θα πάθει μια μικρή βλάβη και θα αναγκαστεί να σταματήσει σε κάτι γερμανικής προελεύσεως καλόγριες για να ζητήσει λίγο νερό. Για αυτές θα είναι η απάντηση στις προσευχές τους: ένας δυνατός άντρας που θα αναλάβει όλες τις σκληρές δουλειές. Στην αρχή δέχεται να επισκευάσει τη σκεπή τους, αλλά μετά το πέρας καταλαβαίνει ότι αυτές δεν έχουν σκοπό (ούτε χρήμα δηλαδή) να τον πληρώσουν. Και επιπλέον, του ζητάνε να επισκευάσει και το γκρεμισμένο παρεκκλήσι, φυσικά δωρεάν! Διστακτικός στην αρχή, θα αναλάβει τη δουλειά. Στην πορεία όμως (και μετά τις πολλές δυσκολίες και κάποια απολαυστικά... μαθήματα αγγλικών) θα ανακαλύψει ότι η ανταμοιβή δεν χρειάζεται να είναι μόνο χρηματική. Και έτσι όπως ήρθε, θα φύγει προς το άγνωστο. Ανθρωπιστικά και θρησκευτικά τα μηνύματα της ταινίας, τα οποία μπορεί να τα βλέπουμε λίγο-πολύ απλοϊκά και ετεροχρονιστικά στις μέρες μας, παρουσιάζονται όμως με έναν ιδιαίτερο τρόπο (και ολίγον τι κωμικό), αφήνοντάς μας στο τέλος μια γλυκιά αίσθηση.
Σημειώστε ότι το παρεκκλήσι χτίστηκε πραγματικά για τους σκοπούς της ταινίας και θα μπορούσε να υπάρχει για δεκαετίες αργότερα, μόνο που χτίστηκε σε νοικιασμένη γη και γι' αυτό γκρεμίστηκε μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου