Les Enfants du Paradis (Τα παιδιά του παραδείσου)

Η γαλλική λέξη "paradis" μεταφράστηκε παράδεισος στα ελληνικά (και ομοίως "paradise" στα αγγλικά) αλλά η λέξη χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον εξώστη, εκεί όπου ανέβαιναν και κάθονταν τα παιδιά που δεν είχαν την οικονομική άνεση να δουν θέατρο, στις φθηνές θέσεις αλλά έχοντας και απαιτήσεις από το θέαμα, για τους οποίους οι ηθοποιοί έδιναν όλο τους το είναι ώστε «να τους κερδίσουν»! Όπως και να'χει, η τρίωρης διάρκειας ταινία του Marcel Carné Τα παιδιά του παραδείσου είναι λιγάκι δύσκολο να την περιγράψεις, γιατί θα χρειαστούν πάνω από δύο σελίδες. Κυκλοφόρησε το 1945 και διαφημίστηκε ως η γαλλική απάντηση στο Όσα παίρνει ο άνεμος. Πενήντα χρόνια μετά, ψηφίστηκε από τους Γάλλους ως η καλύτερη γαλλική ταινία όλων των εποχών. Αυτό που μπορούμε εμείς να πούμε —για όσους δεν την έχουν δει— είναι ότι η ταινία διαδραματίζεται γύρω στα 1840 και περιστρέφεται γύρω από τη ζωή της ηθοποιού Garance (που υποδύεται η σπουδαία ηθοποιός Arletty) και τους έρωτες της με έναν κλέφτη, έναν μίμο (τον απίθανο Jean-Louis Barrault που κλέβει δικαίως την παράσταση) και έναν αριστοκράτη, τις ίντριγκες που λαμβάνουν χώρα και τις επιπτώσεις που έχουν στους ίδιους και στους οικείους τους. Σημειώστε το γεγονός ότι οι χαρακτήρες των τεσσάρων αντρών βασίστηκαν σε αληθινά πρόσωπα του 19ου αιώνα.