Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008

Becket

Ποτέ μου δεν ήμουνα φανατικός των σαιξπηρικών ταινιών ή των α-λα-σαιξπηρικών ταινιών. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει η ταινία που είδαμε και αναφέρεται στον κύριο Μπέκετ. Μια ακόμα ταινία που πραγματεύεται τη σχέση εκκλησίας και κράτους στη μεσαιωνική Αγγλία χρησιμοποιώντας την αληθινή ιστορία της σχέσης του Μπέκετ με τον βασιλιά Ερρίκο το 2ο. Με τη διαφορά όμως ότι εδώ βλέπουμε τη μεγάλη φιλία που είχαν οι δύο πρωταγωνιστές (υπάρχει και μια υπόνοια κρυφο-ομοφυλοφιλίας στον Ερρίκο μήπως;) και τη σύγκρουση που θα προκύψει όταν ο καθένας τους θα ακολουθήσει το δρόμο του καθήκοντος απ' αυτόν της καρδιάς και της φιλίας τους.

Μπορώ να πω ότι η ταινία (σχεδόν) μού άλλαξε τη άνωθεν γνώμη που είχα για τις ιστορικού υπόβαθρου ταινίες. Η ταινία βασίστηκε στο θεατρικό Becket or the Honour of God του γάλλου Jean Anouilh, το οποίο ανέβηκε στο Broadway το 1959 με τον Laurence Olivier στο ρόλο του Μπέκετ και τον Anthony Quinn στο ρόλο του βασιλιά. Ο σκηνοθέτης της θεατρικής παράστασης Peter Glenville ανέλαβε και τη σκηνοθεσία της ταινίας το 1964 με τους εκπληκτικούς Richard Burton και Peter O'Toole αυτή τη φόρα στους αντίστοιχους πρωταγωνιστικούς ρόλους αποσπώντας και από τους δύο απίστευτες ερμηνείες. Υποψήφια για 12 όσκαρ, η ταινία κέρδισε μόνο αυτό του διασκευασμένου σεναρίου, χάνοντας τα υπόλοιπα κυρίως από την Ωραία μου Κυρία εκείνη τη χρονιά! Έλεος...

Δεν υπάρχουν σχόλια: