Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007

We're No Angels (Δεν είμαστε άγγελοι)

Καταρχάς, μην μπερδέψετε αυτήν την ταινία, παραγωγής 1955 με την ομώνυμη και remake του 1989 με τον De Niro και τον Sean Penn. Εδώ το στόρι θέλει 3 κακοποιούς να το σκάνε από τις φυλακές στο Νησί του Διαβόλου. Αυτοί δεν είναι άλλοι από τους Humphrey Bogart (σε μια από τις τελευταίες του εμφανίσεις), Peter Ustinov (λίγο πιο λιγνός απ' ό,τι τον θυμάστε) και Ray Aldo. Επειδή δεν μπορούν να το σκάσουν απ' το νησί, εισβάλλουν σε ένα σπίτι και μπλέκουν στη ζωή της οικογένειας του σπιτιού. Όλα αυτά βέβαια με χιουμοριστικές διαθέσεις και κυρίως (έτσι όπως εξελίσσεται η ταινία) με μπόλικο μαύρο χιούμορ. Οι ρυθμοί της ταινίας είναι λιγάκι αργοί, το ύφος είναι επαγγελματικά χολιγουντιανό και κανονικά θα με άφηνε αδιάφορο η ταινία. Έλα όμως που οι έξυπνοι διάλογοι της ταινίας σε κάνουν να σκάσεις κανά γελάκι εδώ και κει, η χημεία των πρωταγωνιστών αρκετά καλή και το έντονο μαύρο χιούμορ της προς το τέλος σε αποζημιώνει.

Ευχάριστη ταινία για όλη την οικογένεια από τον εργολάβο-σκηνοθέτη Michael Curtiz (αυτός που έκανε την Καζαμπλάνκα, ξέρετε, μαζί με άλλα 44 έργα τη δεκαετία του '30, 21 έργα τη δεκαετία του '40 και άλλα τόσα τη δεκαετία του '50!!!). Και να προσθέσω επίσης ότι η ταινία διαδραματίζεται ημέρες Χριστουγέννων. Τι ταιριαστό! (Κατά λάθος την είδα) Βέβαια, μην περιμένετε να δείτε χιόνια σε τροπικό νησί και τα τοιαύτα...

Το ίδιο στόρι πάνω-κάτω πάντως γυρίστηκε την ίδια χρονιά και πάλι με τον Μπόγκαρτ από τον William Wyler, στο πιο βίαιο, δραματικό και -φυσικά- ανώτερο έργο The Desperate Hours (Οι σκληροί άντρες): τρεις δραπέτες, που εισβάλουν σε σπίτι και κρατάνε όμηρο μια οικογένεια. Χμ... κάποια άλλη φορά θα τα πούμε και γι' αυτήν.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ το είδα σήμερα και το λάτρεψα! Όχι στιγμές, ξεκαρδιστική και απολαυστική όλη η ταινία!

Fauntleroy

zisis είπε...

Χαίρομαι που σ'άρεσε, φίλε μου, Fauntleroy. Πρέπει να κάτσω να την ξαναδώ, μέρες που είναι...